મીતને આવી રીતે હસતાં જોઈ પ્રિયા મનનું દુ:ખ થોડીવાર માટે ભૂલી ગઈ. એણે હવે પોતાનું મન મીતનાં સારાં ઉછેર માટે વાળવાનું નક્કી કરી લીધું હતું. મીતને લઈ એ અંદર પોતાનાં રૂમમાં સૂવા માટે જતી રહી. આચાનક અડધી રાત્રે એની આંખ ખુલી. એણે બાજુમાં જોયું તો હજુ સુધી સુશીલ આવ્યો ન હતો. એણે ઘડિયાળ સામે જોયું, ત્રણ વાગ્યા હતાં. એ ઉઠીને સુશીલને ફોન કરવા ગઈ. અડધો કલાક સુધી એણે ટ્રાય કરી પણ રીંગ જ વાગતી, સુશીલ ફોન ઉપાડતો જ ન હતો. એક પછી એક ખોટાં વિચારો એનાં મનમાં ભરાતાં ગયાં ને એને અકળાવી રહ્યાં હતાં. એ ફરી પાછી સૂઈ ન શકી.