|પ્રકરણ – 8| મેનજર સાવ નજક આવીને થોડીવાર તો દિગ્મૂઢ ઉભો રહ્યો. પછી ઘણું બધું ખી દ્દેવું હોય એમ શરુ કર્યું. બહેનજી – સાહબ, આપ કુચ બાત કર રહે થે, પુરા સમજ મેં નહિ આયા લેકિન રાસ્તે મેં વો હિલ પર બડી ઈમારત હૈ ઐસા બોલ રહી થી ના આપ ? હા હા – આપકો પતા હૈ ? કિસકા હૈ વો બંગલો ? કોઈ રહેતા હૈ ? હોટલ તો નહી હૈ ? યા એસે ખાલી પડા હૈ ? તું થોડુક ખાલી પડવા દે તો કહેશે ને – I mean પ્રશ્નો બંધ થાય તો જવાબ આપે ને