હા હા હું જાણું છું ખૂબ જ વધારે સમય પસાર થઈ ગયો છે એટલે જ વધારે સમય ન લેતા હુ આપણી વાત આગળ વધારૂ છું... રસ્તા પર થી નીકળતા બધા લોકો મનોજ ને હસતો જોઈ રહ્યા હતા...જય પણ એની સાથે જોર જોર થી હસી રહ્યો હતો...પણ એ બિચારા જય ને થોડી ખબર હતી કે એની આ હસી ટૂંક સમય માં જ એના થી ખુબ જ દૂર થઈ જવાની છે...રૂખી સી આંખો મે નમી આ ગઈઉદાસ ચહેરે પે ફિર સે હસી આ ગઈક્યાં જાદુ થા ઉસકી aદાઓમેમરે હુએ મૂર્દે ભી ફિર સે ઝિંદા હો ગયેહા આ પેલો એજ છે એય બોલાવ એને