मागील भागावरून पुढे...... तो आडोसा... योग्य वेळी पडलेला काळोख... पावसात भिजलेली ती दोघे... आता मोह कोणाला टाळता येणार होता...? तिनेही आता स्वतःला पूर्णपणे त्याच्या हवाली केले होते.. त्याचा हात तिच्या कमरेत गुंफला होता. त्याने सावकाश तिला आपल्या जवळच ओढली आणी तिच्या अधीर ओठावर आपले ओठ ठेवले... त्याच्या त्या स्पर्शाने तिच्या मनात कितीतरी फुलपाखरे उडाली ... आधीच मन अधीर झाले होते त्यात त्याचा स्पर्श... तिने आपले डोळे बंद केले.... तिचे ते सहज झालेले समर्पण बघून तो काहीसा सुखावला... आता त्याचे दोन्ही हात तिच्या पाठीवर आले होते. प्रतिउत्तर म्हणूंन तिचे ही दोन्ही हात त्याच्या पाठीवरून फिरत होते... पावसाचा जोर वाढला तसें ते दोघे