(સત્યઘટના પર આધારિત)સવારે સાડા સાત વાગ્યાંનો સમય થયો હતો અને મમતાબહેનનાં રસોડે ધીમોંઘીમો રેડિયો વાગી રહ્યો હતો.રેડિયોમાં પ્રભાતિયાંનાં મીઠાં સુર રેલાઈ રહ્યાં હતાં."જાગને તું જાદવા કૃષ્ણ ગોવાડીયા તુજ વિના ધેનવાં કોણ ચારશે રે....હે...જાગને...તું..."અને મમમતાબહેન પણ મુખેથી પ્રભાતિયું ગનગણાવી રહ્યાં હતાં. અને બીજી તરફ મમમતાબહેનનો ચોવીસ વર્ષનો દીકરો આકાશ હોલમાંથી બુમાબુમ કરી રહ્યો હતો." મમ્મી...ઓ..મમ્મી.." હવે કેટલી વાર નાસ્તો તૈયાર છે એની મમ્મીને આકાશે પૂછ્યું.?" "રસોડામાંથી મમમતાબહેન બોલ્યાં આકાશ બસ પાંચ મિનિટ કહેતાં આવી પહોચ્યાં એક હાથમાં ચા નો કપ અને બીજા હાથમાં ડીશમાં ગરમાગરમ પરોઠા. આવતાની સાથે જ બોલ્યાં આકાશ હજું તો આઠ વાગ્યા છે,