નદીમાં સૂકી રેતનો ઘૂઘવતો દરિયો હતો.સોનલવર્ણા કિરણોનો જાદુ ઊડીને આંખે વળગતો હતો.નદીના આરે લીલાછમ ઘાસની ઉપર મુકાયેલા સુવર્ણના તાજમાં શોભતા કીમતી ડાયમંડ્સના તેજલિસોટા મેઘધનુષ્ય જેવું અદભુત દ્રશ્ય રચી રહ્યા હતાં.અચાનક કોઈનાથી ડરીને થંભી ગયેલા અશ્વોએ ભાઈ બહેન માટે આજની રેસની મજા બગાડી. ઘડીક ભર માટે અકડાઈ ઉઠેલાં આલમ અને ઈલ્તજા ચકાચૌંધ કરી દેનારી ડાયમંડની રોશનીથી અંજાઈ ગયાં.આલમે લીલી ધરાની ગૂંચ વચ્ચેથી જગમગાટ  કરતા તાજ ને ઉઠાવી લીધા.એક તાજ કદમાં વજનદાર અને મોટો હતો એ ઉઠાવી પોતાના મસ્તક પર મુક્યો."વાહ ભાઈજાન કિસી નવાબજાદે સે કમ નહી લગ રહે હો આપ..?""અચ્છા ? એક તાજ અભી બાકી હૈ..! તુમ ભી ઈસે પહેન લો ઓર