કોલેજ નામ સાંભળીને જ બહુ બધું એકસાથે મગજ માં આવી જાય છે.પણ સૌથી પેહલા જે યાદ આવે એ છે મિત્રો. આ મિત્રો માંથી મારો એક મિત્ર રાહુલ.કોલેજ ના પહેલા દિવસે મળ્યા ત્યારે ઓળખતા ન હતા.ને ઓળખાણ થયા પછી એવા પાક્કા મિત્રો બની ગયેલા કે કોઈ ભૂલ માં એમ જ સમજી બેસે કે આ બન્ને સગા ભાઈઓ જ છે. હોસ્ટેલ માં, રખડવામાં, ક્લાસ માં, માર ખાવામાં,પાસ ને નાપાસ થવામાં પણ સાથે જ. પણ છેલ્લા થોડાક દિવસ થી રાહુલ ફોન માં વ્યસ્ત રહેવા લાગ્યો.કોઈની સાથે શરૂ થયેલી વાતો હવે સાથ માં બદલાવા લાગી. અદિતિ - કોલેજ ની જ કન્યા જે હવે મારા